Kedilerde Cilt (Deri) nin Yapısı
Kedilerde Cilt (Deri), kedinizin vücudunun en büyük organıdır. Çevreye karşı koruyucu bir bariyer görevi görür, sıcaklığı düzenler ve kedinize dokunma hissi verir. Türe ve yaşa bağlı olarak deri, bir hayvanın vücut ağırlığının %12 ila 24'ü kadar olabilir. Derinin 3 ana katmanı vardır: epidermis veya dış katman, dermis veya orta katman ve subcutis veya en içteki katman. Derinin diğer önemli kısımları arasında deri uzantıları (saç ve pençeler gibi) ve deri altı kaslar ve yağ bulunur.
Epidermis
Epidermis üst deri tabakasıdır. Yabancı maddelerden koruma sağlar. Epidermis sürekli yenileniyor. Yeni cilt hücreleri, epidermisin tabanına yakın bir yerde oluşturulur ve keratinizasyon adı verilen bir süreçte yukarı doğru hareket eder. Bu, cilt yüzeyinde kompakt bir ölü hücre tabakası oluşturur. Bu katman sıvıları, tuzları, besin maddelerini ve suyu içinde tutarken bulaşıcı veya zararlı ajanları dışarıda tutar. Ölü cilt hücrelerinin üst tabakası sürekli olarak dökülür ve alt hücreler tarafından değiştirilir. Hücre yenilenme hızı beslenme, hormonlar, doku faktörleri, ciltteki bağışıklık hücreleri ve genetik faktörlerden etkilenir. Hastalık, bazı ilaçlar ve iltihaplanma da normal hücre büyümesini ve keratinizasyonu değiştirir. Epidermisteki hücreler aşırı ultraviyole ışığa maruz kalmaktan zarar görebilir. Sağlıklı cilt hücreleri, melanin adı verilen bir cilt ve saç pigmenti içerir. Melaninin varlığı, hücrelerin güneşin zararlı ışınlarından korunmasına yardımcı olur. Epidermis ayrıca vücudu istilacı organizmalardan ve yaralanmalardan koruyan özel bağışıklık hücreleri içerir. Kediler ayrıca, gelişmiş bir dokunma hissi sağlayan bıyıklarla ve bazı kıl folikülleriyle ilişkili özel duyu hücrelerine sahiptir.
Bodrum Membran Bölgesi
Derinin bu bölgesi epidermisin tabanında bulunur ve epidermisi aşağıdaki dermis tabakasına bağlar. Ayrıca epidermis ve dermis arasında koruyucu bir bariyer görevi görür. Bir dizi otoimmün durum dahil olmak üzere birçok cilt hastalığı, bazal membran bölgesine zarar verebilir.
cilt
Dermis, epidermisi ve cilt uzantılarını destekler ve besler. Epidermise besin sağlayan kan damarları ağı dermiste bulunur. Kan damarları ayrıca cilt ve vücut ısısının düzenlenmesinden de sorumludur. Duyusal ve motor sinirler dermiste ve kıl foliküllerinde bulunur. Cilt dokunma, ağrı, kaşıntı, ısı ve soğukluk hislerine tepki verir. Dermis, cildi destekleyen kollajen proteinleri üretir. Dermiste, epidermisten geçen enfeksiyöz ajanlara karşı savunma yapan bağışıklık hücreleri de vardır.
Cilt Ekleri
Saç folikülleri, yağ ve ter bezleri ve pençeler, epidermis ve dermisten büyüyen deri uzantılarıdır. Kedilerin tüy folikülleri bileşiktir, yani ortak bir gözenekten çıkan 3 ila 15 küçük tüyle çevrili merkezi bir tüyleri vardır. Kediler, bileşik kıl köklerine dönüşen basit kıl kökleri ile doğarlar. Saçın büyümesi beslenme, hormonlar ve mevsim değişikliğinden etkilenir. Kediler normalde erken ilkbaharda ve erken sonbaharda tüy dökerler. Sıcaklıktaki veya güneş ışığı miktarındaki değişikliklere tepki olarak da dökülebilirler. Saçın boyutu, şekli ve uzunluğu genetik tarafından kontrol edilir. Hormonların saç büyümesinde önemli bir etkisi vardır. Hastalık, ilaçlar, beslenme ve çevre de saç sağlığını etkiler. Tüy tabakası, cildi fiziksel ve ultraviyole ışık hasarından korur ve ayrıca vücut ısısının düzenlenmesine yardımcı olur. İkincil tüyler arasında havayı hapsetmek ısıyı korur. Bu, saçların kuru ve su geçirmez olmasını gerektirir. Birçok hayvanın soğuk havadaki tüyleri, ısı korumasını kolaylaştırmak için genellikle daha uzun ve daha incedir. Saç kaplaması da cildin soğumasına yardımcı olabilir. Sıcak hava ceketi daha kısa, daha kalın tüylere ve daha az ikincil tüylere sahiptir. Bu anatomik değişiklik, havanın ceket boyunca kolayca hareket etmesine izin vererek soğumayı kolaylaştırır. Saç mantoları ayrıca vahşi hayvanları gizlemek için kamuflaj görevi görebilir. Yağ bezleri (yağ bezleri olarak da adlandırılır), saç köklerine ve cilde sebum adı verilen yağlı bir madde salgılar. Yüzde, patilerde, ensede, sağrıda, çenede ve kuyruk bölgesinde çok sayıda bulunurlar. Kedinin koku işaretleme sisteminin bir parçasıdırlar. Kediler, yüzlerini nesnelere sürterek ve kedi yüz feromonları ile bağlanmış bir sebum tabakası bırakarak bölgeleri işaretler. Sebum, yağ asitlerinin bir karışımıdır. Cildi yumuşak ve esnek tutmak ve uygun nemi korumak için önemlidir. Sebum saça parlaklık verir ve antimikrobiyal özelliklere sahiptir. Kedilerin ayaklarında vücudu soğutmada küçük bir rolü olabilecek ter bezleri vardır. Kediler ayrıca heyecanlandıklarında patilerinden terlerler; bu en yaygın olarak parlak tezgahlar veya zeminler gibi yüzeylerde ıslak pati izleri olarak görülür. Bununla birlikte, kediler öncelikle vücut ısılarını temizleyerek (tükürüklerini derilerine yayarak) ve bazen de nefes nefese veya salyalarını akıtarak vücut ısılarını düzenlerler.
cilt altı
Subcutis derinin en içteki tabakasıdır. Deri altı yağ ve kasları içerir. (Deri altı kelimesi "deri altı" anlamına gelir.) Seğirme kası derinin hemen altındaki ana kastır. Deri altı yağ yalıtım sağlar; sıvılar, elektrolitler ve enerji için bir hazne; ve bir amortisör.
Kedi cilt (deri) sorunları ve kedi sağlığı
Kedinizin derisi, sağlığının iyi bir genel göstergesidir. Pembe veya siyah (cinsine bağlı olarak) olmalı ve tüyleri pürüzsüz ve parlak olmalıdır.
Kabuklanma, kaşıntı, kabuklanma, siyah veya beyaz noktalar, kel bölgeler ve iltihaplı bölgelere dikkat edin çünkü bu genellikle bir şeylerin yolunda gitmediğinin bir işaretidir. Örneğin, küçük siyah noktalar pire gösterebilirken, donuk bir kaplama altta yatan bir hastalığı gösterebilir. Bu arada tırmalama ve kabuk bağlama, kedinizin bir deri hastalığı olduğu anlamına gelebilir. Kedinizin kulaklarının etrafındaki cilde de dikkat edin. Herhangi bir kahverengimsi akıntı veya kızarıklık, veterineriniz tarafından araştırılmalıdır.
Kedinizin cildinde hangi uyarı işaretlerine dikkat etmeniz gerektiğini biliyorsanız, pek doğru görünmeyen bir şey fark ettiğiniz anda tedavi görmelerine yardımcı olabilirsiniz.
Kedi cilt koşullarının yaygın belirtileri
Kedinizin derisiyle ilgili bir soruna işaret edebilecek bir dizi semptom vardır. Kediler, evcil hayvan alerjilerinin belirtilerini hafifletmek için sürekli olarak kürklerini kaşındırır, tırmalar ve ısırırlar ve ayrıca enfeksiyonları yatıştırmak için kürklerini yalarlar. Kediniz aşağıdaki semptomlardan herhangi birini yaşıyorsa hemen veterinerinizle iletişime geçin:
yoğun kaşıntı
Saç kaybı
Kırmızılık
Kuru cilt
donuk kürk
Akne
Hoş olmayan bir koku
kabuklar
aşırı bakım
Bir kedinin sağlığının genel olarak korunması, cilt problemlerinden muzdarip olmalarını önlemek için önemlidir. Bir kedinin kürkünün ve derisinin durumu, genel sağlığının bir göstergesi olabilir: protein ve omega 3 açısından zengin yiyecekler, bir kedinin dengeli beslenmesinin bir parçası olarak sağlıklı bir tüy koruması için faydalıdır.
Kedilerde Dermatit ve Dermatolojik Sorunlar
Dermatit, cildin herhangi bir iltihabı için genel bir kelimedir. Genellikle belirli bir tanıya ulaşılana kadar kullanılır. Dış tahriş edici maddeler, yanıklar, alerjenler, travma ve enfeksiyon (bakteriyel, viral, parazitik veya mantar) dahil olmak üzere cilt iltihabının birçok nedeni vardır. Dermatit ayrıca dahili veya vücut çapındaki bozukluklardan da kaynaklanabilir.
Dermatit belirtileri kaşıntı, pullanma, anormal kızarıklık, derinin kalınlaşması, renk değişiklikleri (artan pigmentasyon), yağ birikimi, anormal koku ve saç dökülmesini içerebilir. Bir deri hastalığının olağan ilerlemesi, darbelere, çıbanlara, kabuklara, pullara veya kabarcıklara neden olan altta yatan bir tetikleyiciyi içerir.
Kaşıntı adı verilen anormal kaşıntı birçok hastalıkta ortaya çıkar ve genellikle ikincil enfeksiyonlar nedeniyle bulunur. İltihap ilerledikçe kabuklanma ve pullanma gelişir. Sorun daha derin dermise ulaşırsa, sıvı akıntısı, ağrı ve ciltte dökülme meydana gelebilir. Sekonder bakteriyel ve maya enfeksiyonları genellikle cilt iltihabının bir sonucu olarak gelişir. Dermatit düzelmezse, iltihaplanmanın erken belirtileri (kızarıklık gibi), kronik iltihaplanma belirtileri (ciltte kalınlaşma, renk değişiklikleri, pullanma, sıvı akıntısı) tarafından gizlenir. Genellikle cilt daha kuru hale gelir. Kaşıntı zaten bir belirti değilse, genellikle bu aşamada gelişir.
Dermatitin çözülmesi, veterinerinizin altta yatan nedeni belirlemesini ve ikincil enfeksiyonları veya diğer komplikasyonları tedavi etmesini gerektirir. Kedinizin geçmişinin gözden geçirilmesi ve fizik muayene, sorunu daha kesin olarak tanımlayabilir.
Kedilerde Deri Bozukluklarının Teşhisi
Bir deri hastalığının nedenlerinin kesin teşhisi, ayrıntılı bir öykü, fizik muayene ve uygun tanı testleri gerektirir. Birçok cilt hastalığı benzer belirtiler gösterir ve hemen teşhis konulamayabilir. Kedinizin geçmişine ve fizik muayenesine dayanarak, veterineriniz bir dizi laboratuvar prosedüründen herhangi birini isteyebilir. Bunlar arasında deri kazıntılarının ve saçın mikroskobik analizi, saç veya deri sürüntü kültürleri, özel cilt testleri, kan ve idrar testleri ve hatta biyopsiler yer alabilir. Laboratuvar sonuçlarının alınması birkaç gün sürebilir. Veteriner hekiminiz, belirli bir cilt problemini teşhis etmek için kedinizin tedaviye nasıl tepki verdiğini de değerlendirebilir. Doğru bir teşhis için genellikle birden fazla ziyaret gerekir.
Kedilerde Cilt Bozukluklarının Tedavisi
Bir cilt bozukluğunun başarılı tedavisi, altta yatan nedenin tanımlanmasını gerektirir. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, cilt hastalıkları için birçok tedavi doğrudan cilt yüzeyine (topikal olarak) uygulanır. Bazı hastalıklarda tercih edilen bir tedavi yöntemi olabileceği gibi sistemik ilaçlara (ağızdan alınan veya enjekte edilerek vücuda dağıtılan ilaçlar) ek olarak faydalı da olabilir. Doğrudan cilde uygulanan ürünlerin örnekleri arasında antibiyotik merhemler, kortikosteroid müstahzarları, ilaçlı şampuanlar ve topikal insektisitler yer alır. Yerel merhemler, jeller ve spreyler en iyi şekilde idareli kullanılır, böylece kediniz aşırı miktarda yalamaz. Kedilerin çoğu yıkanmaktan hoşlanmaz, bu nedenle kediler için şampuan tedavisi köpeklere göre daha az tavsiye edilir. Yerine,
Bazı bozuklukları tedavi etmek için sistemik ilaçlara ihtiyaç duyulabilir. Bunlar arasında tüm vücut antibiyotikleri, antifungaller, antiparazitikler, hormonlar, antihistaminikler, kortikosteroidler ve diğer antiinflamatuar ilaçlar bulunur.
Herhangi bir tedavi programında olduğu gibi, nasıl uygulanacağı veya verileceği, ne kadar kullanılacağı ve ne sıklıkta uygulanması gerektiği dahil olmak üzere, reçete edilen ürünün kullanımına ilişkin tüm talimatları okuyup anladığınızdan emin olun.
Kedilerde Doğuştan ve Kalıtsal Deri Bozuklukları
Kediler, birkaç farklı cilt anormalliği ile doğabilir veya miras alabilir. Bazı kalıtsal cilt bozuklukları doğumdan haftalar veya aylar sonra görünür hale gelebilir. Bu koşulların çoğu nadir ila nadirdir. Bazıları, belirli kedi ırklarında daha sık görülür.
Doğuştan Cilt Bozuklukları
Aplasia cutis olarak da adlandırılan Epitheliogenesis imperfekta , eksik veya eksik deri olarak tanımlanabilir. Nedeni bilinmeyen doğuştan bir durumdur ve kedilerde nadir görülür. Epitheliogenesis imperfekta'ya sahip hayvanlar, derinin katmanlarının bir kısmını veya tamamını geliştirmede başarısız olmuştur. Sonuç olarak, hayvan ülserlerle veya herhangi bir deri kaplaması olmayan bölgelerle doğar. Bir veya daha fazla pençe de eksik olabilir. Derinin büyük kısımlarını içeriyorsa durum ölümcül olabilir. Küçük kusurlar cerrahi olarak düzeltilebilir.
Kalıtsal Saç Dökülmesi (Alopesi)
Hayvanlar tamamen veya kısmen saçsız doğabilir. Saçsızlık ileri yaşlarda da gelişebilir. Saç dökülmesi vücut çapında kelliğe neden olabilir, ancak genellikle saç rengiyle ilişkili olmak veya uzuvları etkilememek gibi kalıplarda gelişir. Bu kusurlar anormal dişler, pençeler ve gözlerle veya iskelet ve diğer gelişimsel kusurlarla ilişkilendirilebilir. Sfenks gibi tüysüz kedi ırkları bu kusurlar için yetiştirilmiştir. Anormal tüy gelişimi olan tüm hayvanlar, kıl kökü enfeksiyonlarına ve kıl köklerinde yabancı cisimlerin neden olduğu iltihaplanmaya yatkındır. Kedilerde, Devon Rex'te foliküler displazi olarak bilinen tüy büyümesi anormallikleri bildirilmiştir. Amerikan Wirehaired Cat'te pili torti adı verilen kıl gövdesi yapısal anormalliklerinin meydana geldiği bilinmektedir.
Cilt Rengi (Pigmenter) Anormallikleri
Bazı cilt rengi anormallikleri sonradan kazanılabilirken, diğerleri kalıtsaldır. Deri ve tüy rengindeki anormallikler bazen ilişkilidir. Kalıtsal saç dökülmesinde bazı çağrışımlardan bahsedilmektedir (yukarıya bakınız). Albinizm kedilerde nadirdir. Gerçek albinizm her zaman pembe veya soluk irislerle ve görsel kusurlarla ve güneş ışığından kaynaklanan cilt hasarı riskinin artmasıyla ilişkilendirilir. Albinizm, aşırı beyaz lekelenmeden farklıdır. Aşırı piebaldizm (siyah ve beyazla benekli veya lekeli) veya baskın beyaz olan bazı hayvanlarda, bir veya her iki kulakta sinir sistemi anormallikleri veya sağırlık vardır. 2 mavi gözlü beyaz kedilerin yaklaşık %75'i sağırdır. Alaca kedilerdeki albino ve beyaz ten, özellikle tüylerin kısa veya ince olduğu yerlerde (kulaklarda olduğu gibi) güneş hasarına ve güneş kaynaklı cilt kanserine maruz kalır. Renk pigmenti üreten hücrelerdeki bir kusur, "seyreltilmiş" bir kaplama rengine (renk seyreltmesi adı verilir) neden olabilir. Örneğin, İran kedilerinde renk seyrelmesi "mavi duman" tüy rengine neden olabilir. Bu mavi duman rengi , belirli kan hücrelerinde kusurlara neden olan Chédiak-Higashi sendromu ile ilişkilidir . Bu kediler anormal şekilde kanayabilir, bağışıklık fonksiyonlarında azalma olabilir ve yaşam süreleri kısalabilir. Üç renkli erkek kedilerde (patiska ve bağa) turuncu kürk rengi alanları, genetik bir anormalliğin sonucudur. Bu kediler yavru üretemezler. Mercimek turuncu ve turuncu yüzlü erkek kedilerde görülür. Pigmentli lekelerin gelişimi ile belirgindir. İzler ilk olarak 1 yaşında dudaklarda ve göz kapaklarında görülür. Daha sonra burun ve dudaklarda izler oluşur. Lentigo lekeleri kanser öncesi değildir ve tıbbi bir sonucu yoktur.
Vitiligo kalıtsaldır ancak doğumda fark edilmez. Başlangıç genellikle genç erişkinlik dönemindedir. Durum en çok Siyam kedilerinde görülür. Etkilenen kediler, bazen tüyleri ve pençeleri de içeren ağartılmış cilt bölgeleri geliştirir. Yamaların çoğu yüzde, özellikle burun köprüsünde veya göz çevresindedir. Renk kaybı artabilir ve azalabilir. Tam remisyon meydana gelebilir ancak nadirdir. Vitiligo başka bir sağlık sorununa neden olmaz. Herhangi bir tedavi mevcut değildir. Vitiligolu kişilerde kullanılan tedavilerin hayvanlara yardımcı olması pek olası değildir.
Yapısal Bütünlük Kusurları
Bazı deri hastalıkları derinin yapısal bütünlüğünü etkileyen genetik bozukluklardır. Kutanöz asteni ( dermatosparaksis veya Ehlers-Danlos sendromu olarak da bilinir ), kollajen üretimindeki kusurlarla karakterize edilen bir grup sendromdur. Etkilenen hayvanlar, gevşek eklemler ve diğer bağ dokusu işlev bozuklukları ile birlikte gevşek, alışılmadık derecede elastik, kırılgan bir cilt geliştirir. Bu sendromlar, Himalaya ve yerli stenografi kedilerde görülmüştür. Himalaya kedileri için hastalık resesif bir genetik özelliktir, yani bazı kedilerin hastalık belirtileri göstermeden geni taşıyacağı anlamına gelir. Evcil kısa tüylü kedilerin bazı ailelerinde hastalık baskın bir genetik özelliktir, dolayısıyla bu ailelerin geni taşıyan tüm kedileri klinik belirtiler gösterecektir. Bu sendromların belirtileri arasında hassas cilt (doğumdan itibaren), ince izlerle iyileşen yaralar, gecikmiş yara iyileşmesi, sarkan cilt, göz problemleri ve kan dolaşımı dışındaki kan cepleri (hematomlar) ve sıvıyla dolu keseler veya kistler (higromalar) yer alır. ). Kedilerde teşhis, belirtilerin değerlendirilmesini, cilt elastikiyetinin ölçülmesini ve deri numunelerinin kollajen yapısı üzerinde laboratuvar testlerini içerir. Kutanöz asteni teşhisi konmadan önce, veteriner hekiminiz cilt problemlerinin bir nedeni olarak kalıtsal cilt kırılganlığından ziyade edinilmiş diğer bozuklukları ortadan kaldırmak isteyecektir. Kutanöz asteni, kedilerde genellikle ölümcül değildir, ancak daha yaşlı hayvanlarda sarkık deri kıvrımları gelişir ve sıklıkla geniş yara izleri görülür. Epidermolizis bülloza sendromları, dermis ve epidermis arasındaki bölgede bir grup kalıtsal konjenital kusurdur. Küçük cilt travması, dermal ve epidermal cilt katmanlarının ayrılmasına ve kısa süre sonra patlayarak parlak, düz ülserler bırakan kabarcıklara neden olur. Cilt hasarı doğumda mevcut olabilir veya yaşamın ilk haftalarında gelişebilir. En ciddi hasar ayaklarda, ağızda, yüzde ve cinsel organlarda meydana gelir. Pençeler ve ayak yastıkları ayrılabilir ve düşebilir. Bu hastalığın çoğu vakası ölümcüldür. Bu hastalık Siyam, evcil stenografi ve İran kedilerinde görülmüştür.
Konjenital ve Kalıtsal Tümörler
Konjenital tümörler kedilerde nadirdir. Genç Siyam kedilerinde deride mast hücrelerinin anormal büyümesi ve yayılması (iyi huylu ailesel kutanöz mastositoz) bildirilmiştir. Bu nadir, kalıtsal durum derinin kalınlaşmasına ve kösele gibi, kabuk benzeri bir görünüme sahip olmasına neden olur. Yoğun kaşıntı belirgindir. Tedavi, kaşıntıyı kontrol altına almak ve kendi kendine cilt hasarını önlemek için ilaçları içerir. Mast hücrelerinin anormal büyümesi de kedilerde ürtikerya pigmentozaya neden olur. Etkilenen kedilerin başında, boynunda ve bacaklarında çok sayıda kabuklu şişlik vardır. Bu kalıtsal durum cilt biyopsisi ile teşhis edilir.
Comments